فهرست مطالب

مجله دانش گیاه پزشکی ایران
سال چهلم شماره 2 (پاییز و زمستان 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/05/11
  • تعداد عناوین: 13
|
  • ولی الله مهدی زاده، ناصر صفایی، ابراهیم محمدی گل تپه، نتهازلکویتل پرز، محمدعلی آقاجانی صفحه 1
    قارچ ماکروفومینا یک بیمارگر خاک زاد و عامل بیماری پوسیدگی ذغالی، با پراکنش جهانی و دامنه میزبانی بیش از 500 گونه گیاهی می باشد. جهت بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصیت میزبانی این قارچ در ایران از گیاهان دارای علایم و نشانه های بیماری از استان های تهران، قزوین، گرگان، سمنان، خراسان، همدان، آذربایجان شرقی، زنجان، خوزستان، مرکزی، فارس،کهکیلویه و بویر احمد، اصفهان، یزد، کرمان و هرمزگان طی سال های 86 و 87 نمونه برداری شد. پس از جداسازی و خالص سازی قارچ، 52 جدایه از 24 میزبان و از 12 استان جداسازی و با استفاده از خصوصیات ظاهری و آغازگر اختصاصی گونه شناسایی شدند. تنوع ژنتیکی جدایه ها با استفاده از نشانگر ISSR بررسی شد. از میان 9 آغازگر مورد استفاده، 6 آغازگر داری وضوح، تکرارپذیری و تعداد باندهای پلیمورفیک بودند و در آنالیزهای بعدی مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل خوشه ایداده های حاصل از الگوی باندی مربوط به تلفیق آغازگرها با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA، در سطح تشابه60 درصد، جدایه ها را در چهار گروه قرار داد. گروه اول شامل 76/5 درصد جدایه ها شامل جدایه های شاهدانه از کاشان و اصفهان بود. گروه دوم شامل53/68 درصد جدایه ها بود. هر سه جدایه کیوی، تمام جدایه های سویا، جدایه خربزه، جدایه زیتون، ذرت و بامیه در کنار هم در داخل این گروه قرار گرفتند. کنار هم قرار گرفتن همه جدایه های گلستان از میزبان های ذرت، سورگوم، کیوی، سویا و گل جعفری با 64 درصد تشابه و همچنین جدایه های قزوین از میزبان های کدو و گوجه فرنگی با 100 درصد تشابه در این گروه ممکن است به علت نزدیکی منشا جغرافیایی آنها باشد. گروه سوم شامل 47/13 درصد جدایه شامل جدایه های بقولات و کدوییان و بیشتر از مناطق خشک بودند. دو جدایه ماش کرمان با 88 درصد تشابه در کنار هم داخل این گروه قرار گرفتند. جدایه های خیار قم، خیار تهران-کرج، طالبی کاشان، لوبیای قزوین، لوبیای خراسان با 75 درصد تشابه در کنار هم در این گروه قرار گرفتند. گروه چهارم شامل 23/19درصد جدایه شامل خانواده سیب زمینی، بقولات و کدوییان بود و فاقد گروه بندی جغرافیایی بودند. جدایه طالبی فارس و طالبی خراسان با 60 درصد تشابه و گوجه فرنگی قم و بادمجان هرمزگان با 66 درصد تشابه و جدایه های کنجد کرمان و کنجد کاشان با 90 درصد تشابه و سه جدایه آفتابگردان از مرکزی، فارس و خوزستان با 61 درصد تشابه در این گروه قرار گرفتند. نتایج ما بر اساس این نشانگر نشان می دهد که تنوع ژنتیکی...
  • احد صحراگرد، محمد قدمیاری، نرگس معماری زاده صفحه 15
    شپشک آرد آلود مرکبات (Planococcus citri) یکی از آفات مهم گیاهان زراعی و زینتی در سرتاسر جهان می باشد. پتانسیل بالای تولید مثل و کوتاهی دوره زندگی همراه با کاربرد مکرر حشره کش ها برای پایین نگه داشتن جمعیت زیر آستانه اقتصادی، توانایی این حشره در گسترش مقاومت به حشره کش ها را تسهیل نموده است. در این تحقیق اثر حشره کش پرمترین روی دو جمعیت شپشک آرد آلود بررسی شد. زیست سنجی به روش غوطه وری پوره های سن دوم در محلول سمی و با استفاده از ماده فرموله شده پرمترین انجام شد. نتایج آزمون های زیست سنجی نشان داد که LC50 پرمترین روی جمعیت های رشت و تهران به ترتیب 04/363 و 3/1102 پی پی ام بود. از نظر آماری LC50 این دو جمعیت اختلاف معنی داری در سطح 95% دارند و جمعیت تهران 89/2 برابر متحمل تر از جمعیت رشت است. اندازه گیری فعالیت استرازی نشان داد که بیشینه فعالیت آنزیم استراز در pH 8 بوده و فعالیت استرازی جمعیت تهران 33/1 برابر جمعیت رشت می باشد. همچنین در این بررسی فعالیت استراز با استفاده از الکتروفورز مورد بررسی قرار گرفت و بعد از رنگ آمیزی با استفاده از آلفا و بتا نفتیل استات یک باند از هر دو جمعیت با حرکت الکتروفورزی یکسان بدست آمد. اندازه گیری فعالیت آنزیم گلوتاتیون اس-ترنسفراز نشان داد که بین جمعیت های رشت و تهران اختلاف معنی داری وجود ندارد.
  • ماریه ببری، محمد جوان نیکخواه، حسین طاهری، یعقوب محمد علیان صفحه 27
    در سال های اخیر بیماری آنتراکنوز مرکبات، در استان مازندران روی تعدادی از ارقام تجاری مرکبات خسارت قابل توجهی ایجاد کرده است. این بیماری به صورت گسترده ای در باغات مرکبات این استان شیوع دارد. طی سال های 1383 و 1384 از درختان مرکبات باغات آلوده به صورت تصادفی نمونه برداری شد. با کشت 119 نمونه جمع آوری شده روی محیط کشت PDA، 96 جدایه از جنس Colletotrichum جداسازی گردید. بر اساس خصوصیات مورفولوژیکی و بعضی ویژگی های فیزیولوژیکی، تمام جدایه ها به عنوان گونه C. gloeosporioides شناسایی شدند. آزمون های شدت بیماریزایی جدایه ها روی شاخه های بریده شده و نهال های دو ساله ارقام پرتقال والنسیا و نارنگی انشو به ترتیب در آزمایشگاه و گلخانه انجام گرفت. نتایج در هر دو آزمایش نشان داد که تمام جدایه ها روی این دو رقم مهم و تجاری مرکبات بیماریزا هستند. ولی از نظر شدت بیماریزایی بین جدایه ها اختلاف وجود داشت. جدایه ها بر اساس بیماریزایی روی والنسیا به 15 گروه و روی نارنگی رقم انشو به 17 گروه در آزمایشگاه طبقه بندی شدند و در گلخانه به ترتیب به 8 و 7 گروه تقسیم گردید.
  • جلیل حاجی زاده، فرید فرجی، مهیار رفعتی فرد صفحه 35
    کنه های خانواده Ascidae گروه مهمی از بندپایان شکارگر خاکزی، روی گیاهان و مواد انباری را تشکیل می دهند، برخی از گونه ها نیز با انسان و حیوانات در ارتباطند. به منظور تعیین فون کنه های خانواده ی Ascidae استان گیلان، طی سالهای 88-1386 نمونه برداری هایی از زیستگاه های مختلف مانند خاک، گیاهان، انبارها، کود و بقایای گیاهی به عمل آمد. درمجموع 16 گونه از هشت جنس متفاوت جمع آوری و شناسایی شد. از این تعداد، گزارش یک جنس (Platyseius Berlese، 1916) و چهار گونه برای فون ایران و 14 گونه برای فون استان گیلان جدید است. علاوه بر معرفی گونه های شناسایی شده از استان گیلان، خصوصیات تاکسونومیکی چهار گونه ی جدید برای فون ایران بررسی و کلیدی نیز برای شناسایی کنه های خانواده ی Ascidae شمال ایران (استان های گیلان، مازندران و گلستان) ارائه شده است. لیست گونه های شناسایی شده به تفکیک زیرخانواده و جنس به شرح زیر است؛ گونه های جدید برای فون ایران با یک ستاره مشخص شده اند. زیرخانواده Arctoseiinae Evans، 1963: الف- جنس Arctoseius Thor، 1930 [1- A. cetratus (Sellnick، 1940)]. زیرخانواده Ascinae Voigts & Oudemans، 1905: ب- جنس Blattisocius Keegan، 1944 [2- B. keegani Fox، 1947 3-B. tarsalis (Berlese، 1918)] ج- جنس Lasioseius Berlese، 1923 [4-L. extremus (Daneshvar، 1987) 5-L. sugawarai Ehara، 1964 6-L. youcefi Athias-Henriot، 1959 7- L. frankbakkeri* Faraji & Karg، 2005] د- جنس Proctolaelaps Berlese، 1923 [8- P. pygmaeus (Müller، 1860)] ھ- جنس Protogamasellus Karg، 1962 [9- Protogamasellus mica (Athias-Henriot، 1961)] و- جنس Gamasellodes Athias-Henriot، 1961 [10- Gamasellodes bicolor (Berlese، 1918)]. زیرخانواده Platyseiinae Evans، 1957: ز- جنس Cheiroseius Berlese، 1916 [11- C. longipes* (Willmann، 1951) 12- C. bryophilus* Karg، 1969 13- C. necorniger (Oudemans، 1903) 14- C. cascadensis (De Leon، 1964) 15- C. curtipes (Halbert، 1923)] ح- جنس Platyseius Berlese، 1916 [16- P. subglaber* (Oudemans، 1902)].
  • مهری مهدیان خلیلی، مهدی صدروی، وحید خسروی صفحه 51
    بلاست، ناشی از Pyricularia grisea، مهمترین بیماری قارچی برنج در استان مازندران است. برای شناسایی جدایه های مقاوم به قارچ کش ادی فنفوس، 50 جدایه بیمارگر از مزارع برنج مناطق مختلف این استان جمع آوری شدند و میزان بازدارندگی از رشد پرگنه آنها توسط غلظت های 1 تا 140 قسمت در میلیون این قارچ کش مخلوط با محیط غذایی PDA و EC50 آن برای این جدایه ها در فواصل زمانی 5، 7 و 14 روز تعیین شد. سپس توانایی بازدارندگی از رشد پرگنه 11 جدایه نیمه مقاوم و مقاوم به ادی فنفوس این بیمارگر توسط قارچ کش تری سیکلازول و EC50 آن برای این جدایه ها نیز در فواصل زمانی فوق الذکر تعیین شد. آنگاه شدت بیماری حاصل از 2 جدایه مقاوم و 1 جدایه حساس به ادی فنفوس، همراه با استفاده از قارچ کش ها در گلخانه روی برنج رقم طارم آزمایش شدند. نتایج نشان دادند که 34% جدایه ها حساس، 22% نیمه حساس، 30% نیمه مقاوم و 14% مقاوم به قارچ کش ادی-فنفوس و همه جدایه های نیمه مقاوم و مقاوم به ادی فنفوس به تری سیکلازول حساس هستند. همچنین قارچ کش تری سیکلازول در آزمایش گلخانه ای در برابر تمام جدایه ها به نحو معنی-داری بیش از ادی فنفوس بیماری را کاهش داد. حضور جدایه های مقاوم به ادی فنفوس این بیمارگر در این استان، حساسیت آنها به تری سیکلازول و توانایی بهتر این قارچ کش در کنترل بیماری برای اولین بار گزارش می شوند.
  • محمود هوشیارفرد، ناصر باقرانی صفحه 59
    این بررسی به منظور آگاهی از اثرات جانبی دو علف کش بسیار رایج با کاربرد در خاک تریفلورالین (مایع غلیظ امولسیون شونده 48%) و اتال فلورالین (مایع غلیظ امولسیون شونده 33%) به ترتیب در غلظت های500-0 و 300-0 قسمت در میلیون بر فعالیت زیست شناختی پنج بیمارگر قارچی گیاهچه پنبه (Rhizoctonia solani،Pythium ultimum، Fusarium moniliforme، Alternaria alternata و Verticillium dahliae) انجام شد. پارامترهای بازدارندگی رشد میسیلیومی، جوانه زنی زادمایه، ویرولانس قارچ و نیز رشد پوده زئی R. solani به روش طعمه گذاری در آزمایشگاه و گلخانه تعیین گردید. نتایج نشان داد که نوع و غلظت علف کش میزان رشد میسیلیومی جدایه های قارچی را با شدت های مختلف کاهش داده است. V. dahliae و F. moniliforme به ترتیب حساسیت بسیار کم و بسیار زیاد نشان دادند. رشد سایر قارچ ها به میزان 8/4 تا 3/66 درصد مهار شد. علف کش ها باعث افزایش جوانه زنی کلامیدسپورهای F. moniliforme و کاهش تشکیل و ممانعت نسبی جوانه زنی اسپورانژهای P. ultimum شدند. همچنین تریفلورالین اثر فزاینده تری نسبت به اتال فلورالین بر رشد پوده زئی R. solani داشت. نتیجه گیری گردید که علف کش ها می توانند از عوامل زمینه ساز بیماری های پی تیومی و فوزاریومی گیاهچه پنبه محسوب شده و شیوع بیماری را افزایش دهند.
  • سید اکبر خداپرست، فاطمه فتحی، مهرداد عباسی، محمدرضا میرزایی صفحه 69
    در ادامه مطالعه قارچ های تیره Erysiphaceae، نمونه های مختلفی که از نقاط مختلف کشور طی سال های 1388-1380 جمع آوری شده بودند مطالعه شد. بر اساس نتایج به دست آمده گونه های E. malvae روی Malva sp.، Erysiphe quercicola روی Quercus sp.، Golovinomyces ambrosiae روی Helianthus spp. وGolovinomyces fischeri روی Senecio glaucus برای اولین بار از ایران شرح داده شده است. همچنین نمونه های متعددی از گونه Golovinomyces cichoracearum s.l. بررسی شد. با توجه به مفهوم جدید گونه در این مورد، Golovinomyces cichoracearum s.s. مجددا شرح داده شده و گونه Golovinomyces sonchicola بر اساس نمونه های مطالعه شده روی Sonchus spp. نیز برای نخستین بار از ایران شرح داده می شود، اگرچه این قارچ در گذشته با نام Golovinomyces cichoracearum به دفعات از کشور گزارش شده است. علاوه بر این، چندین آرایه روی گیاهان زیر برای اولین بار از ایران جمع آوری و گزارش می شوند،Golovinomyces cynoglossi روی Symphytum asperum،، Podosphaera leucotricha روی Photinia serrutata و Leveillula taurica روی Daphne mucronata.
  • شهرام نعیمی، سیدمحمود اخوت، محمد جوان نیکخواه، لاسلو کردیچ، وحید خسروی صفحه 79
    نمونه برداری از مزارع برنج در مناطق مختلف استان مازندران انجام شد. نمونه های خاک و اندامهای هوایی برنج به آزمایشگاه منتقل گردید و جدایه های Trichodermaبا استفاده از محیط کشت انتخابی RBSF از آنها جداسازی شدند. 202 جدایه به روش تک اسپور خالص سازی و DNA ژنومی آنها با استفاده از کیت استخراج شد. برای شناسایی جدایه های مذکور، صفات مورفولوژیکی و نیز صفات ملکولی آنها مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مورفولوژیکی جدایه های Trichoderma با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر مطابقت داده شدند و به منظور شناسایی بر پایه مشخصه های ملکولی، منطقه ITSاز rDNA شامل ITS1، ژن 5.8Sو ITS2 با استفاده از آغازگرهای ITS1 و ITS4 تکثیر شد. با داشتن توالی ITS، جدایه ها با استفاده از برنامه TrichOKEY 2 شناسایی شدند. جدایه های شناسایی شده به شش گونه Trichoderma harzianum، T. virens،T. atroviride، T. hamatum، T. brevicompactum و T. asperellum تعلق دارند. بیش از 90 درصد جدایه های Trichoderma به گونه های T. harzianum و T. virens تعلق دارند. بنابراین این دو گونه که از نظر کنترل بیولوژیک بیماری های گیاهی حائز اهمیت هستند، فراوان ترین گونه های Trichoderma در مزارع برنج می باشند. T. harzianum گونه غالب خاک و اندام های هوایی گیاه برنج بوده و گونه T. virens بیشتر در خاک شالیزار به سر می برد. هیچکدام از جدایه-های مربوط به بقیه گونه ها از اندام های هوایی جدا نشدند. همچنین جدایه های T. atroviride، به جز یک جدایه، همگی از مزارع شرق مازندران جدا شدند.
  • محمدرضا حسنی، قدیر نوری قنبلانی، حمزه ایزدی، محمود شجاعی صفحه 93
    پسیل پسته، Agonoscena pistaciae Burckhardt & Lauterer، یکی از مهم ترین آفات درختان پسته در تمام مناطق پسته کاری ایران می باشد. مطالعه دقیق زیست شناسی آفات در شرایط صحرایی، اولین گام در تدوین برنامه های مدیریت تلفیقی آفات در یک منطقه خاص است. در این تحقیق تغییرات فصلی جمعیت تخم، پوره و حشرات کامل پسیل پسته طی سال های 1386 و 1387 در منطقه رفسنجان بررسی شد. بررسی ها نشان داد این حشره 6 نسل کامل و یک نسل ناقص (نسل هفتم) در سال دارد. میانگین طول دوره فعالیت حشرات کامل، تخم و پوره برای نسل های اول تا ششم طی دو سال به ترتیب 2/5±8/27، 6/2±4/27 و 9/1±1/27 روز محاسبه شد. تاثیر ارتفاع درخت بر توزیع جمعیت تخم و پوره در سه ارتفاع پایین، میانی و بالای درخت نشان داد که با افزایش ارتفاع گیاه، تراکم تخم و پوره افزایش می یابد
  • فریدون پاداشت دهکایی، سید محمود اخوت، محمد جوان نیکخواه، سید باقر محمودی صفحه 99
    بیماری سوختگی غلاف برنج که در اثر گروه آناستوموزی AG1-IA از قارچRhizoctonia solani به وجود می آید، یکی از مهمترین بیماری های قارچی برنج در دنیا می باشد. مقاومت گیاه برنج نسبی است و عکس العمل آن در مقابل این بیماری به دلیل پیچیدگی توارثی و ناپایداری محیطی ثابت نیست به طوریکه تخمین صحیح بیماری مشکل است. برای تشخیص واکنش واقعی برنج در سطح بالایی از توسعه بیماری، یک روش آلوده سازی جدید، با تولید توده میسلیومی در محیط کشت مایع سیب زمینی دکستروز (PDBroth) و یک سیستم افشانه آب، طراحی گردید. نشاهای برنج از سه رقم بومی (عنبربو ایلام، قصرالدشتی و اهلمی طارم) و دو رقم اصلاح شده (خزر و بهار) در مزرعه نشاکاری گردیدند. پس از 45 روز پنجه های هر بوته به کمک یک باند پلاستیکی بسته شدند، سپس با یک جدایه پرآزار بیمارگر و به سه روش شامل، توده میسلیومی (MM)، مخلوط بذر و پوسته برنج کلنیزه شده(RG) و قطعات ساقه تازه آلوده شده برنج(FI) آلوده سازی شدند. بوته های آلوده سازی شده با راه اندازی یک سیستم افشانه آب در بالای بوته ها و در ارتفاع 160 سانتی متری از سطح خاک تا آخرین مرحله ارزیابی، مرطوب نگه داشته شدند. میزان توسعه بیماری 15 و 25 روز پس از آلوده سازی و انتهای مرحله خمیری شدن دانه به روش RLH (Relative Lesion Height) اندازه گیری گردید. سنجش داده های بیماری نشان داد که در روش آلوده سازی FI بیماری با توسعه کم و با نتایج بسیار متغیر ظاهر شد. اما نتایج در روش های آلوده سازی MM و RG دارای تغییرات کمتری در بین ارقام در مراحل مختلف ارزیابی بودند. بیشترین توسعه عمودی بیماری در همه ارقام مورد آزمایش در دومین مرحله ارزیابی و انتهای مرحله خمیری شدن دانه (حساس ترین مرحله رشدی برنج) در روش MM مشاهده شد. به طوریکه آنها به ترتیب در سه و دو گروه قرار گرفتند که متفاوت از گروه بندی در روش های RG و FI بودند (DMRT 5%). بنابراین در شرایط استفاده از سیستم افشانه آب، آلوده سازی به روش توده میسلیومی را می توان برای سنجش عکس العمل واقعی ارقام برنج در مقابل بیماری سوختگی غلاف در مزرعه به کار گرفت. ارقام عنبربو، قصرالدشتی، اهلمی طارم و بهار در آزمایش غربال گیری اولیه به عنوان ارقام نیمه مقاوم در یک گروه آماری مشابه تشخیص داده شدند، اما در این مطالعه آنها در گروه های متفاوتی قرار گرفتند و تحمل واقعی آنها بعد از بهینه سازی شرایط آزمایش و با توسعه بیماری ظاهر شد به طوریکه اهلمی طارم به شدت حساسیت نشان داد.
  • زلیخا مرادی، محمد سالاری، مهدی رمضانی، علی مؤمنی، صدیقه موسی نژاد صفحه 109
    به منظور تجزیه ژنتیکی مقاومت برنج به بلاست برگ، تعداد پنج رقم برنج والدی شامل خزر، هاشمی، کادوس، فوجی و رشتی بصورت طرح دای آلل ناقص با یکدیگر تلاقی داده شدند. نتاج و والدین در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در گلخانه کشت گردیدند و صفات تعداد لکه های بلاست روی برگ، اندازه لکه های اسپورزا و درصد آلودگی سطح برگ در مقابل جدایه های IA-66، IA-177، IA-181، IA-79 و IA-38 با استفاده از روش استاندارد بین المللی ارزیابی بیماری بلاست برنج (S.E.S.) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که در سطح احتمال 1% و 5% تفاوت معنی دار بین ژنوتیپ ها وجود دارد. معنی دار بودن ترکیب پذیری عمومی و خصوصی همچنین نسبت بین ترکیب پذیری عمومی و خصوصی حاکی از تاثیر همزمان اثرات افزایشی و غیر افزایشی با سهم بیشتر اثرات افزایشی ژن ها می باشد. وراثت پذیری خصوصی و عمومی برای تمام صفات در حد بالایی بدست آمد. با توجه به نتایج فوق، می توان از ارقام خزر، فوجی و کادوس که از ارقام مقاوم بوده و دارای ترکیب پذیری عمومی منفی و معنی دار می باشند، برای افزایش مقاومت به بیماری بلاست در نتاج استفاده نمود.
  • مهدیه بی غم، وحید حسینی نوه، فاطمه حسینی نوه صفحه 117
    سن سبز پسته، Acrosternum heegeri، با ایجاد خسارت کمی و کیفی، اهمیت اقتصادی زیادی در تولید محصول پسته دارد. آگاهی از وضعیت آنزیم های گوارشی، به منظور بکارگیری تکنیکهای نوین، در کنترل آفت ضروری است. روده میانی در این حشره به چهار قسمت (1m تا 4m) تقسیم می شود که از لحاظ مرفولوژیک متفاوتند و مقدار pH هریک از سمت جلو به سمت عقب (1m تا 4m) به ترتیب بصورت 1/0±04/6، 13/0±22/6، 1/0±6 و 12/0±1/6 بدست آمد. مقدار pH غدد بزاقی 1/0±04/6 تعیین شد. بیشینه فعالیت پروتئولیتیک کل با استفاده از سوبسترای هموگلوبین در قسمت اول و سوم در pH برابر با 3 و در قسمت دوم و چهارم در pH برابر با 4 به دست آمد. سوبسترای Z-Phe-Arg-pNA به مقدار قابل توجهی و سوبسترای Z-Arg-Arg-pNA به مقدار کمتر توسط عصاره روده میانی هیدرولیز گردید که به ترتیب نشاندهنده وجود سیستئین پروتئینازهای کاتپسین ال و کاتپسین بی می باشد. همچنین وجود سیستئین پروتئینازها با افزایش فعالیت عصاره آنزیمی روده میانی در حضور DTT (12/53 درصد) با استفاده از Z-Phe-Arg-pNA و همچنین تاثیر DTT‎ (5/13 درصد) بر Z-Arg-Arg-pNA به اثبات رسید. مهارکننده E-64 فعالیت سیستئین پروتئینازهای کاتپسین ال و کاتپسین بی را به ترتیب به میزان 90 و 66 درصد کاهش داد. این نتایج نشاندهنده وجود سیستئین و اسید پروتئینازها به عنوان پروتئازهای غالب روده میانی می باشد که از این جهت با مقدار pH روده میانی نیز مطابقت دارد. وجود آنزیم آلفا آمیلاز در روده میانی با استفاده از سوبسترای نشاسته مشخص و pH بهینه برای فعالیت برابر با 5 به دست آمد که از این جهت با pH روده میانی سازگاری نشان می دهد.
  • مهدی رسایی فر، ولی موسی نژاد صفحه 129
    به منظور ارزیابی تاثیر دگرآسیبی اسانس روغنی فرار برگ های اکالیپتوس بر جوانه زنی بذر و استقرار گیاهچه علف های هرز تاج خروس ریشه قرمز و پیچک صحرایی و امکان استفاده از آن در مدیریت این علف های هرز، تحقیقی در دو مرحله آزمایشگاهی و گلخانه ای در سال 1386 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. بدین منظور این دو علف هرز با غلظت های مختلف اسانس اکالیپتوس 5/0، 2، 5/3و 5 نانو لیتر بر میلی لیتر به همراه شاهد آب مقطر در ظرف پتری تیمار شدند. غلظت های اسانس در محیط گلدان شامل 25/0، 5/0، 75/0 و 1 v/v)محلول حجمی بر حجمی) به همراه شاهد آب مقطر بود. نتایج نشان داد که اکثر صفات از جمله درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، طول گیاهچه، طول ریشه اولیه، طول ساقه اولیه و گیاهک با افزایش غلظت اسانس کاهش یافت. طبق نتایج بدست آمده بیشترین اثر دگرآسیبی اسانس بر گیاه تاج خروس بود. در اثر اسانس اکالیپتوس طول گیاهک تاج خروس از میانگین 39 میلی متر در شاهد به 9 میلی متر در بالاترین غلظت کاهش یافت. بنابراین اسانس روغنی اکالیپتوس می تواند به عنوان علف کش طبیعی در مدیریت این علف های هرز مورد مطالعات بیشتر قرار گیرد
|
  • Page 1
    Macrophomina phaseolina is a soilborne pathogen with a worldwide distribution and a host range of over 500 plant species. To study the genetic diversity and host specialization of this fungus in Iran, plants with signs and symptoms of charcoal rot were collected from 12 provinces during years 2006 to 2008. Following isolation and purification, 52 isolates from 24 host plants were identified through morphological methods and by species-specific primer. Genetic diversity was analyzed using Inter-Simple Sequence Repeat (ISSR) markers. From among the nine tested primers, six sets yielded polymorphic and reproducible bands, used in subsequent analyses. Fingerprint data from all primers were analyzed using UPGMA method and Jaccard´s Coefficient. Cluster analysis divided the isolates into four groups at a 60% similarity level. Group 1 comprised 5.76% of the isolates, including all the hemp from Kashan and Isfahan. Group 2 comprised 68.53% of the isolates, including all the ones from kiwi, soybean, melon, olive, maize, and okra. Golestan isolates from hosts of: maize, sorghum, kiwi, soybean and marigold with 64% similarity being placed together with Qazvin isolates from pumpkin and tomato hosts with 100% similarity may be due to similarity of the host origin. Group 3 being comprised of 13.47% of the isolates, included isolates from Fabaceae and Cucurbitaceae. Most of the Group 3 isolates were collected from arid regions. With isolates of mungbean with 88% of similarity being placed together in this group. Qom and Karaj grown cucumber, Kashan cantaloupe, Qazvin common bean, Khorasan common bean isolates with 75% of similarity were placed together in this third group. Group 4 got comprised of 19.23% of isolates including the ones from Solanaceae, Fabaceae and Cucurbitaceae hosts with no specific correlation to geography. Isolates of cantaloupe from Fars and from Khuzestan with 60% similarity and tomato from Qom and eggplant from Hormozgan with 66% similarity and isolates of sesame from Kerman and Kashan with 90% similarity as well as three isolates of sunflower from Markazi, Fars and Khuzestan with 61% of similarity were placed in this fourth group. The results demonstrate that genetic diversity of M. phaseolina is high among hosts and geographical regions, with host specialization being detectable in some cases.
  • Page 27
    In recent years, anthracnose disease of citrus has caused and contiunes to cause heavy losses to some citrus commercial tree varieties in Mazandaran Province. This disease is deeply spread out in the citrus orchards of the province. In order to isolate and identify the causal agent or agents of the disease, random sampling was done from infected trees during 2004-2005. In lab, samples were cultured on PDA medium. From among 119 samples cultured, 96 Colletotrichum isolates were isolated. Based upon morphological and some physiological characteristics as well as on growth optimal temperature, all the isolates were identified as Colletotrichum gloeosporioides. Pathogenicity severity tests with selected isolates were done on detached branches and as well on two-year old Valencia orange (Citrus sinensis (L.) Osbeck), Unshio mandarin (Citrus unshio Marcow) scions in laboratory and in greenhouse, respectively. The results showed that all isolates were pathogenic on two original cultivars. There were significant virulencedifferences observed (at? = %1) among the isolates. On the basis of virulence, the lab Valencia and Unshios were respectively divided inot 17 and 15 groups, wherease the greenhouse ones (Valencia and Unshios) divided into 7 and 8 (groups) respectively.
  • Page 35
    Mites of the family Ascidae constitute an important group of predator arthropods that live in soil make a living, on plants and an stored products, and some species of which are in close association with humans and animals. A faunestic survey was carried out to identify the mites of the family Ascidae in Guilan province, northern Iran, during 2007-2009. Samples were taken from such different habitats as soil, plants, warehouses, manure and decaying plants. A total of 16 species from 8 genera were collected and identified. One genus (Platyseius Berlese, 1916) and four species are new records for Iran while 14 species for Guilan province mite fauna. The taxonomic characteristics of the four new species new for Iran mite fauna are given. A key is also provided for northern Iran (Guilan, Mazandran and Golestan Provinces) ascid mites. The list of the identified species is as follows with the, new species for Iran mite fauna being marked by an asterisk. Subfamily Arctoseiinae Evans, 1963: A- Genus Arctoseius Thor, 1930 [1- A. cetratus (Sellnick, 1940)]. Subfamily Ascinae Voigts & Oudemans, 1905: B- Genus Blattisocius Keegan, 1944 [2- B. keegani Fox, 1947, 3- B. tarsalis (Berlese, 1918)]; C- Genus Lasioseius Berlese, 1923 [4- L. extremus (Daneshvar, 1987), 5- L. sugawarai Ehara, 1964, 6- L. youcefi Athias-Henriot, 1959, 7-L. frankbakkeri* Faraji & Karg, 2005]; D- Genus Proctolaelaps Berlese, 1923 [8- P. pygmaeus (Müller, 1860)]; E- Genus Protogamasellus Karg, 1962 [9- Protogamasellus mica (Athias-Henriot, 1961)]; F- Gamasellodes Athias-Henriot, 1961 [10- Gamasellodes bicolor (Berlese, 1918)]. Subfamily Platyseiinae Evans, 1957: G- Cheiroseius Berlese, 1916 [11- C. longipes* (Willmann, 1951), 12- C. bryophilus* Karg, 1969, 13- C. necorniger (Oudemans, 1903), 14- C. cascadensis (De Leon, 1964) 15- C. curtipes (Halbert, 1923)]; H- Platyseius Berlese, 1916 [16- P. subglaber* (Oudemans, 1902)].
  • Page 69
    In the framework of a study on the powdery mildew fungi in Iran, several infected plant specimens were collected from around the country during 2001-2009. Based on the results of the study Erysiphe quercicola on Quercus sp. and E. malvae on Malva sp., Golovinomyces ambrosiae on Helianthus spp., Golovinomyces fischeri on Senecio glaucus, are the newly reported for Iranian mycobiota. In addition, some specimens belonging to Golovinomyces cichoracearum s.l. were assessed. According to the new species concept, concerning these taxa, Golovinomyces cichoracearum s.s. prevalent in the country was redescribd, and G. sonchicola on Sonchus spp. is recorded for the first time, although already reported from Iran under the initials of G. cichoracearum s.l.. Moreover, some taxa powdery mildew fungi are reported on new hosts in Iran as follows: Golovinomyces cynoglossii on Symphytum asperum, Leveillula taurica on Daphne mucronata, Podosphaera leucotricha on Photinia serrutata.
  • Page 79
    Samples were collected from soil and as well from phyllosphere of rice plant and subjected to dilution plate technique on RBSF Trichoderma selective medium. A total of 202 Trichoderma isolates were obtained from rice fields at different geographical locations distributed all over Mazandaran Province. Single spore isolates were obtained and genomic DNA extracted from all the isolates using DNA extraction kit. For an identification of isolates, morphological as well as molecular characteristics were studied. Morphological identifications were accomplished through morphological keys and subsequent descriptions. For molecular identification, the Internal Transcribed Spacer (ITS) region of the rDNA gene complex, including ITS1, the 5. 8S rRNA gene and ITS2 was amplified using primers ITS1 and ITS4. To identify the isolates at the species level, ITS sequence analysis was carried out for all isolates with the aid of the program TrichOKEY 2. The identified isolates belonged to six species of: Trichoderma harzianum, T. virens, T. atroviride, T. hamatum, T. brevicompactum and T. asperellum. More than 90 percent of the isolates belonged to species T. harzianum and T. virens. Therefore, these two important biocontrol agent species of plant diseases, are the most common ones occurring in the rice (paddy) fields. T. harzianum is the most dominant Trichoderma species observed in rice phyllosphere while T. virens being more abundant in soil. None of the isolates of the four remaining species were isolated from phyllosphere. In addition, all T. atroviride isolates, except for one, originate from the eastern part of the Mazandaran province.
  • Page 93
    Pistachio psylla, Agonoscena pistaciae Burckhardt & Lauterer, is a key pest of pistachio trees in the pistachio-producing regions throughout Iran. The investigation of biology of pests under the field condition in each region is the first step that must be taken in developing an integrated pest management program. The seasonal fluctuations of eggs, nymphs and adults of pistachio psylla were investigated in 2007 and 2008. Results indicated that, the pest bears six complete along with one incomplete generation in Rafsanjan region. The mean generation period for adults, eggs and nymphs, from first to the sixth generation during 2007 and 2008 were assessed as 27.8±5.2, 27.4±2.6 and 27.1±1.9 days, respectively. The effect of canopy height on the distribution of eggs and nymphs, in the low, medium and high height conditions revealed that the density of eggs and nymphs increase with increase in the canopy height.
  • Page 99
    Sheath blight disease, caused by Rhizoctonia solani AG-1 IA, is one of the most serious fungal diseases of rice, worldwide. Rice resistance is a relative phenomenon and disease response varied (due to complex quantitative inheritance and high environmental diversity), so an accurate disease assessment would be difficult. To detect a reliable reaction of rice in a high level of disease development, a new inoculation method was developed, using Mycelial Mass (MM) of R. solani, produced in PD-broth along with application of a water sprayer system. Seedlings from three local and from two improved cultivars (Anbarbo, Ghasroldashti, Ahlemi-Tarom, Khazar and Bahar, respectively) were transplanted into the field. After 45 days past, tillers from each plant were sealed using rubber bands, then inoculated by a virulent isolate of pathogen, in three methods of: mycelial mass, colonized Rice Grain/rice hull (RG) and Freshly Infected rice stem (FI). Inoculated plants were kept moist until the last scoring time by through of a water sprayer system, above the tested plants in the field. Disease scoring was recorded 15 and 25 days following inoculation and at the end of dough grain stage, using the Relative Lesion Height (%RLH) method. Detailed disease assessment introduced the FI method as appearing with a low level of disease development, and of highly varied results. But MM and RG methods were of less varied results within each cultivar and at different times of evaluation. The most conspicuous vertical disease development was observed (among all tested cultivars) at the second evaluation stage and at the end of dough stage (the most susceptible stage of rice growth) in the MM inoculation method. Therefore, the plants were divided into three and two groups, respectively, and were found different from grouping by RG and FI methods (DMRT 5%). Therefore under water sprayer system, MM inoculation method can be used for the measurement of rice reliable reaction to sheath blight disease in the field. Anbarbo, Ghasroldashti, Ahlemi-Tarom and Bahar were identified as moderately resistant with the same statistical group from first screening test, but in this study they fell in different groups and their reliable tolerance were appeared after optimization of the test condition by development of disease, so Ahlemi-Tarom showed very susceptible reaction.
  • Page 117
    Pistachio green stink bug, Acrosternum hegeeri, due to its inflicting damages on crop quantity and quality, is of a great economical importance in pistachio production. On the other hand, a knowledge of digestive enzymes, is quite indispensable in the study and application of new pest management technologies. Results of studeies have shown that midgut in this insect is divided into four sections (m1-m4) all of which are morphologically different with their pHs determined as 6.4±0.1, 6.22±0.13, 6±0.1 and 6.1±0.12, respectively. In addition, salivary gland pH value amounts to 6.04±0.1. Enzymatic assays, using hemoglobin as substrate, revealed maximum proteolytic activity in m1 and m3 at pH 3 and in m2 and m4 at a pH of 4. The specific substrates for cysteine proteases, Z-Arg-Arg-pNA, Z-Phe-Arg-pNA, were hydrolyzed by midgut extract suggesting the strong presence of the cysteine proteinases cathepsin L and a low level of cathepsin B, respectively. The presence of cysteine proteases was supported by strong enhancement (53.12%) of the midgut proteinase activity in the presence of DTT for Z-Phe-Arg-pNA and (13.5%) for Z-Arg-Arg-pNA, respectively. Hydrolyzing activity of the cathepsin L and B in midgut extract against the substrates Z-Phe-Arg-pNA and Z-Arg-Arg-pNA was inhibited by the specific inhibitor, E-64 by 90% and 66%, respectively. During the study? -amylase in the midgut was also investigated, the enzyme optimum pH being 5. The results show that cysteine and acid proteinases should be the major proteases in the midgut of pistachio green stink bug, in consistence with the prevailing pH in the insect’s midgut. Amylolytic activity was also determined in the midgut extract of the green stink bug.
  • Page 129
    To evaluate the allelopathic effect of essential oil extracted from leaves of Eucalyptus globules against some certain weeds and the possibility of that being employed in weed management strategies, laboratory and greenhouse studies were conducted in Islamic Azad University of Khoy in 2007 in the framework of a factorial expreiment based on a randomized complete block design of four replications. The studied factors consisted of Eucalyptus essence concentrations of: 0.5, 2, 3.5 and 5 nl/ml in laboratory along with 0.25, 0.5, 0.75, and 1 v/v in pots with weeds including: Amaranthus retloflexus and convolvulus arvensis. Distilled water was used as control. Results indicated that germination percentage, germination rate, radicle length, plumule length, primary root length, primary pedicle length, seedling and plantlet lengths decreased, with increase in of essence concentrations. The highest allelopathic effect of the essential oil was observed against A.retloflexus. Plantlet length in A.retloflexus decreased from 39 mm to 9 mm in control, and as affected by the highest concentration of Eucalyptus essential oil application. Therefore, it can be concluded that Eucalyptus essential oil can be further studied, as a biological herbicide in the management and control of the above mentioned weeds.